‘‘ في دآخليْ منهم [ عتب ] يسَّكَنْ رضآ شخصٍ حليم
... إذآ ضحكوآ له يبتَسَّمْ
........................ و إذآ سَكْتَوآ / صلى ونآم ! ‘‘
أنتْ وينك ؟
عن حيآتي من زمآن
طول عمري !
في خيآلي ’ آجمعك
هذاكـ الي راح واقفى و خلاني ..
وش لون ما التفت ،
لـ [ ذبول]... اغصاني !
هو صحيح قلوب الناس
ما صارت ~ تبالي !!
او هو بس زادت قسوته
و [ ماتت ] اغصاني !!
ي هييه لاتخليني اعيش القساوه
منك .. ومن زماني ~
لا تخليني دخيلك تراي بديت
[ افقد ] شي من اغصاني ..